De Soom Grubbenvorst (kavel C6467)

3.2.1 Nationale Omgevingsvisie (NOVI)

De Nationale Omgevingsvisie (NOVI) (vastgesteld op 11 september 2020) is een onderdeel van de nieuwe Omgevingswet. De Omgevingswet verplicht het Rijk tot een strategische visie op de fysieke leefomgeving. Het doel is om alle onderdelen van de fysieke leefomgeving met elkaar in samenhang te brengen. Ook gemeenten en provincies maken een omgevingsvisie vanwege deze nieuwe wet.

De Nationale Omgevingsvisie (NOVI) richt zich op onderstaande vier prioriteiten. Deze onderwerpen hebben onderling veel met elkaar te maken en ze hebben gevolgen voor hoe de fysieke leefomgeving wordt ingericht. De Nationale Omgevingsvisie helpt bij het maken van de noodzakelijke keuzes.

• Ruimte maken voor de klimaatverandering en energietransitie

Het klimaat verandert. De gevolgen hiervan worden steeds duidelijker merkbaar. Denk aan de steeds drogere zomers, de hevigere regenval en stijgende zeespiegel. Op deze en andere gevolgen van de klimaatverandering moet tijdig worden ingespeeld. Tegelijkertijd moet de overstap worden gemaakt naar duurzame energie. Het is de bedoeling dat ons land in 2050 een duurzame energievoorziening heeft. Iedereen draagt hier zelf aan bij door bijvoorbeeld zoveel mogelijk woningen aardgasvrij te maken. Maar er zullen ook aanpassingen nodig zijn, bijvoorbeeld met windenergie, die moeten worden ingepast in het landschap. Mensen in de omgeving moeten ook voordelen ervaren van geplaatste windmolens.

• De economie van Nederland verduurzamen en ons groeipotentieel behouden

Nederland heeft een sterke internationale concurrentiepositie. Vanuit die positie wordt gewerkt aan een nieuw economisch verdienmodel dat duurzaam is en circulair. Door grondstoffen te hergebruiken in de bouw bijvoorbeeld. De overstap naar duurzame energie en het zorgen voor een gezond milieu zijn belangrijk. Ook zullen bedrijven zich hier goed moeten kunnen vestigen met voldoende ruimte voor bedrijvigheid. Daarvoor is het zaak alle verschillende aspecten te betrekken die hierbij een rol spelen, zodat duurzaam geld kan blijven verdiend.

• Onze steden en regio’s sterker en leefbaarder maken

Veel mensen zijn op zoek naar een geschikte, betaalbare woning. Iedereen wil graag wonen in een prettige omgeving. Een omgeving met voldoende groen en met aandacht voor veiligheid en gezondheid. Denk bijvoorbeeld aan groen en fonteinen op plekken waar het erg warm kan worden (hittestress). Tegelijkertijd is het belangrijk dat de woningen goed bereikbaar zijn door goede fiets- en wandelpaden en aansluiting op het wegennet en het openbaar vervoer. Kortom, het gaat niet alleen om voldoende woningen, maar ook om een aantrekkelijke woonomgeving.

• Het landelijk gebied toekomstbestendig ontwikkelen

In sommige regio’s staan de natuurlijke systemen en het landschap onder druk. Soms is daar sprake van een verzakkende bodem, onder meer door een te laag waterpeil. Als het waterpeil omhoog wordt gebracht, kan dat gevolgen hebben voor de landbouw en de veeteelt. In sommige gebieden wordt het dan misschien logischer om duurzame energie te produceren in plaats van voedsel. Tegelijkertijd moeten de kwaliteiten van het landschap worden behouden om te kunnen recreëren en ook vanwege het cultureel erfgoed.

In hoofdstuk 5 van onderhavige ruimtelijke onderbouwing zullen de aspecten duurzaamheid, kwaliteit van leefomgeving, bereikbaarheid, groen en water uitgebreid aan de orde worden gesteld. Tevens kan, in relatie met hoofdstuk 3, gesteld worden dat in onderhavig project voldoende aandacht is voor de afwegingen die op basis van de nationale omgevingsvisie dienen te worden gemaakt, waardoor er sprake is van een duurzaam en aantrekkelijk woonconcept binnen het bestaand bebouwd gebied (één van de groeikernen van Horst aan de Maas).

Onderhavig plan heeft geen invloed op de beschreven doelen die het Rijk nastreeft. De beoogde ontwikkeling heeft een te kleinschalig karakter om hier effect op te hebben.

3.2.2 Ladder duurzame verstedelijking

Op 1 juli 2017 is het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) gewijzigd, waarbij een nieuwe Laddersystematiek geldt. De Laddertoets moet worden uitgevoerd wanneer er sprake is van een nieuwe stedelijke ontwikkeling. In artikel 1.1.1 onder i van het Bro is een nadere omschrijving van het begrip stedelijke ontwikkeling vastgelegd. Als stedelijke ontwikkeling wordt genoemd: 'ruimtelijke ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke voorzieningen.' In het Bro is geen ondergrens voor de minimale omvang vastgelegd. Of er sprake is van een stedelijke ontwikkeling wordt bepaald door de aard en omvang van de ontwikkeling in relatie tot de omgeving. Voor woningbouwlocaties geldt volgens de overzichtsuitspraak dat: 'in beginsel' sprake is van een nieuwe stedelijke ontwikkeling als er meer dan 11 woningen gerealiseerd worden.

Voor wonen is daarmee de lijn dat er vanaf 12 woningen sprake is van een stedelijke ontwikkeling. De Laddertoets geldt in dat geval alleen voor nieuwe stedelijke ontwikkelingen.

Beoordeeld moet dan worden of sprake is van een nieuw beslag op de ruimte. Daarvan is in het beginsel sprake als het nieuwe ruimtelijke besluit meer bebouwing mogelijk maakt dan er op grond van het voorheen geldende planologische regime aanwezig was, of kon worden gerealiseerd.

In casu is er slechts sprake van één feitelijk toe te voegen woning aan De Soom te Grubbenvorst, op een perceel waar reeds op basis van een verleende en onherroepelije bouwvergunning een woning gerealiseerd kan worden. In planologische zin is dit dus een neutrale ontwikkeling en wordt er géén woning toegevoegd. Het betreft derhalve geen stedelijke ontwikkeling waarop de ladder voor duurzame verstedelijking van toepassing is.

3.2.3 Besluit en Regeling algemene regels ruimtelijke ordening (Barro en Rarro)

In het Barro zijn een aantal onderwerpen opgenomen waarvoor het rijk uit het oogpunt van de nationale belangen in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte ruimtelijke regels stelt:

• rond rijksvaarwegen wordt ruimte geborgd voor de veiligheid van scheepvaart;
• rond de Maastakken wordt ruimte gereserveerd voor toekomstige rivierverruiming;
• rond verschillende hoofdwegen en op enkele locaties wordt ruimte gereserveerd voor toekomstige uitbreiding van het hoofdwegennet en hoofdspoorwegennet;
• op verschillende locaties wordt ruimte gereserveerd voor (kern)energiecentrales en zones onder hoogspanningsverbindingen worden gevrijwaard;
• de provincies wordt opgedragen de ecologische hoofdstructuur te beschermen;
• primaire waterkeringen buiten het kustfundament krijgen ruimtelijke bescherming;
• in het IJsselmeer wordt verstedelijkingsruimte beperkt mogelijk gemaakt;
• het erfgoed van de Stelling van Amsterdam, de Beemster, de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Romeinse Limes worden ruimtelijk beschermd;
• rond militaire radarposten worden voorwaarden gesteld aan windmolens en hoge bebouwing.

Voor een aantal van de genoemde Barro-onderwerpen, waaronder de uitbreiding van het hoofdwegennet, het hoofdspoorwegennet en de militaire radars, geldt dat de regels worden uitgewerkt in de Rarro.

Onderhavig projectgebied ligt op het randje van het rivierbed van de Maas, in die zin dat de woning buiten het rivierbed wordt geprojecteerd, maar een klein deel van de achtertuin binnen het rivierbed valt. In artikel 2.4.3 (rivierbed) van het Barro is bepaald dat een bestemmingsplan (en daarmee ook elk ander vergelijkbaar planologisch besluit) dat nieuwe bestemmingen in een rivierbed toekent, motiveert dat:

• er sprake is van een zodanige situering van de bestemming dat het veilig en doelmatig gebruik van het oppervlaktewaterlichaam gewaarborgd blijft;
• er geen feitelijke belemmering is voor de vergroting van de afvoercapaciteit van de rivier;
• dat de waterstandverhoging of de afname van het bergend vermogen zo gering mogelijk is,
• en de ecologische toestand van het oppervlaktewaterlichaam niet verslechtert.

Uitgaande van een maximale overstromingskans van het projectgebied van eens in de 100 jaar kan gesteld worden dat er als gevolg van de voorziene invulling van het projectgebied geen sprake is van een verslechtering van het veilig en doelmatig gebruik van het oppervlaktewaterlichaam, de afvoercapaciteit van de Maas, dan wel dat er sprake zou kunnen zijn van overige waterstaatkundige belemmeringen.

3.2.4 Waterwet

Op 22 december 2009 is de Waterwet van kracht geworden. De Waterwet regelt het beheer van oppervlaktewater en grondwater en verbetert ook de samenhang tussen het waterbeheer en de ruimtelijke ordening. De Waterwet schept een kader voor de noodzakelijke modernisering van het Nederlandse waterbeheer voor de komende decennia. Paragraaf 6.6 van het, op de Waterwet gebaseerde, Waterbesluit regelt de handeling die in Rijkswateren mogen plaatsvinden. Bepaalde handelingen mogen niet worden uitgevoerd zonder een vergunning van de Minister zoals bedoeld in artikel 6.5 Waterwet. Het afwegingskader voor de afgifte van een dergelijke vergunning wordt gevormd door de Beleidsregels grote rivieren.

Het projectgebied is geheel gelegen binnen het gebied dat is vrijgesteld van de vergunningplicht voor het gebruik van het waterstaatswerk (zoals zal blijken uit de volgende paragraaf). In dit gebied is geen vergunning in het kader van de Waterwet noodzakelijk. Als gevolg van de ligging direct aan de Maas kan in dit gebied wel hoogwater optreden. Bij schade als gevolg hiervan kan geen schadevergoeding worden verhaald op het Rijk. De kans hiertoe is echter beperkt tot eens in de 100 jaar.

3.2.5 Beleidsregels grote rivieren

In de Beleidsregels grote rivieren (Bgr) geeft het Rijk aan wat met de gebieden langs de grote rivieren mag gebeuren, welke activiteiten er zijn toegestaan en hoe het rivierwater veilig kan worden afgevoerd en geborgen. Het projectgebied ligt op basis van kaartblad 17 van de Beleidsregels grote rivieren buiten het rivierbed en buiten het stroomvoerend regime.

Figuur: uitsnede uit kaart 17 Beleidsregels grote rivieren

3.3.1 Provinciale Omgevingsvisie

De Omgevingsvisie is een strategische en lange termijn (2030-2050) visie op de fysieke leefomgeving en beschrijft onderwerpen zoals wonen, infrastructuur, milieu, water, natuur, landschap, bodem, ruimtelijke economie, luchtkwaliteit en cultureel erfgoed. Daarnaast worden ook de aspecten gezondheid en een gezonde leefomgeving in de Omgevingsvisie meegenomen. In de Omgevingsverordening legt de Provincie regels vast voor onder meer natuur, milieu, (grond-) water, ontgronding, wegen, ruimte (verstedelijking, woon- en werklocaties, agrarische bedrijven).

De Omgevingsvisie is op 1 oktober 2021 door Provinciale Staten vastgesteld. Met betrekking tot het aspect Wonen is de volgende ambitie in de Omgevingsvisie neergelegd:

Omdat de woonbehoeften veranderen, maar ook omdat er lokale en regionale verschillen zijn in de opgaven ten aanzien van wonen en leefomgeving, zijn deze meer gericht uitwerkingen in provinciale, regionale en/of gemeentelijke programma’s, agenda’s en instrumenten noodzakelijk. Vanuit de wetgever is onze provinciale rol wat betreft dit thema beperkt. Vanwege het brede maatschappelijke belang van de opgave kiest de provincie voor een agenderende, stimulerende, meesturende en verbindende rol.

Wij bekijken woningbouwontwikkelingen vanuit een brede maatschappelijke context. Dit vraagt een integrale aanpak van locaties en gebieden in de vorm van herstructurering en transformatie/herbestemming in centra, buurten, wijken, dorpen en het buitengebied. Bij onze keuzes houden we rekening met samen hangende belangen zoals leegstand bij detailhandel, kantoren, maatschappelijk vastgoed, monumenten, etc. Daarnaast bezien we de woningopgave altijd in samenhang met veiligheid en leefbaarheid. Met het stimuleren van de verduurzamingsopgave en het levensloopbestendig maken van bestaande en nieuwe woningen zien wij meekoppelkansen voor een klimaatbestendige en klimaatadaptieve woonomgeving.

We vinden het belangrijk dat eerst de kwaliteit van het feitelijk bestaand bebouwd gebied op orde wordt gemaakt. Via het principe van de Ladder voor duurzame verstedelijking benutten we de ruimte in bestaand bebouwd gebied optimaal, zowel kwantitatief als kwalitatief. Dat betekent dat eerst leegstaand vastgoed hergebruikt en herbestemd wordt in lijn met de Limburgse principes. Daarvoor werken we samen met andere beleidsvelden.

Wonen is in beginsel alleen maar toegestaan in bestaand bebouwd gebied. Hierop kunnen – tijdelijke – uitzonderingen worden gemaakt in de vorm van flexibele woonvormen. Tijdelijk permanente bewoning toestaan in recreatieparken voor de huisvesting van internationale werknemers en/of woonurgenten voor de duur van maximaal tien jaar en onder (nader te bepalen) voorwaarden als verdienmodel voor toekomstige herontwikkeling of sanering van het park, of het herbestemmen van monumentale bebouwing in het buitengebied zijn hiervan voorbeelden.

Bij planvorming voor uitbreiding van de woningvoorraad wordt de ladder voor duurzame verstedelijking en de voorkeur voor gebruik van leegstaand vastgoed consequent gehanteerd. Toevoegingen aan de Limburgse woningmarkt moeten niet alleen van de juiste soort zijn (voldoen aan de specifieke lokale woningbehoefte) en op de juiste locatie zijn, maar moeten in veel gevallen ook gepaard gaan met sloop, zodat de kwantitatieve verhouding in balans blijft.

Onderhavig initiatief is gelegen in het bestaand bebouwd gebied en heeft betrekking op de feiteleijke toevoeging van één levensloopbestendige woning aan de woningmarkt. Planologisch gezien betreft het echter géén toevoeging, omdat op deze locatie al een vergunning rust voor de bouw van een woning; onderhavig project komt in de plaats van de in 2010 vergunde woning.

Een groeikern is de geschikte plek voor toevoeging van woningen; door de woning levensloopbestendig uit te voeren is deze geschikt voor alle gegadigden op de woningmarkt.

Hiermee is het een ontwikkeling welke passend is binnen het provinciale beleid en de provinciale ambities.

3.3.2 Omgevingsverordening Limburg

Met de komst van de Omgevingswet is een nieuwe omgevingsverordening nodig die past binnen de kaders en het instrumentarium van de Omgevingswet.

Hoewel de op 17 december 2021 vastgestelde Omgevingsverordening Limburg (2021) hoofdzakelijk een beleidsneutrale omzetting van de Omgevingsverordening Limburg 2014 is, staan er enkele nieuwe of inhoudelijk aanmerkelijk gewijzigde onderwerpen in. Het gaat hier om instructieregels aan gemeenten op het gebied van wonen, zonne-energie, na-ijlende effecten van de steenkoolwinning en huisvestingsnormen voor internationale werknemers.

Artikel 12.1 van de omgevingsverordening heeft betrekking op de planvoorraad 'wonen'. Hierin is bepaald dat de motivering bij een omgevingsplan dat betrekking heeft op de realisatie van een of meerdere woningen beschrijft dat:

a. rekening is gehouden met de hoofdstukken 3 (Limburgse principes en algemene zonering) en 5 (wonen en leefomgeving) van de provinciale omgevingsvisie;

b. sprake is van behoefte in kwaliteit en kwantiteit op basis van actueel onafhankelijk regionaal behoefteonderzoek;

c. over de behoefte aan realisatie van deze woningen overeenstemming bestaat binnen de regio Noord-Limburg of Midden-Limburg of Zuid- Limburg. De regio’s bepalen eigenstandig de regionale overeenstemming, organiseren hun eigen regionale overleggen en dragen zorg voor actuele regionale woonvisies en regionale onderzoeken;

d. het omgevingsplan is opgenomen in de Limburgse systematiek van monitoring, bedoeld in afdeling 14.5;

e. realisatie van de woningen beoogd is binnen 5 jaar na vaststelling van het omgevingsplan en dat, als deze termijn niet wordt gehaald, hoe en wanneer de mogelijkheid tot realisatie van deze woningen komt te vervallen.

Zoals in hoofdstuk 4 van onderhavige ruimtelijke onderbouwing is vermeld, is er in casu sprake van bouwen naar reële en eigen behoefte van initiatiefnemer en wordt een levensloopbestendige woning gerealiseerd waaraan blijkens het Masterplan Wonen Horst aan de Maas ook daadwerkelijk behoefte is.

Vanuit de provincie gelden voor regionale oppervlaktewateren omgevingswaarden, ofwel “normen” voor wateroverlast. Het waterschap dient als de beheerder van de regionale wateren concrete maatregelen te nemen om de afvoer- en bergingscapaciteitvan een regionaal oppervlaktewater te vergroten. Daarom moet het waterschap voldoen aan de provinciale normen voor wateroverlast.

Op grond van artikel 2.10, eerste lid van de Omgevingswet moet een omgevingswaarde worden geduid als een resultaatverplichting, inspanningsverplichting of een andere, te omschrijven verplichting. Op grond van de volgende aspecten is de omgevingswaarde geduid als resultaatverplichting:

• het beleid omtrent de normering zoals opgenomen in het Provinciaal Waterprogramma als continuering van het voorgaande Provinciale Waterplan;
• de concrete wijze waarop de normering is vastgelegd in de Omgevingsverordening, waarbij is afgewogen of de te treffen maatregelen haalbaar en betaalbaar, landschappelijk inpasbaar en ecologisch duurzaam zijn;
• de mogelijkheid om de normering aan te passen op basis van de periodieke beoordeling van de regionale wateren als bedoel in artikel 3.1, tweede lid.

Verder is op grond van artikel 2.10, tweede lid van de Omgevingswet bepaald dat aan de resultaatverplichting om te voldoen aan de normering uiterlijk in 2035 moet zijn voldaan. Hierbij is rekening gehouden met de complexiteit van de opgave, met name in het Zuid-Limburgse Heuvelland en de omvang van de kosten.

Deze omgevingswaarden geven de maximaal toelaatbare kans op overstroming per jaar van aangewezen gebieden aan. Ze zijn gericht opextreme situaties: neerslag- en afvoersituaties die niet vaak voorkomen. Deze omgevingswaarden geven afhankelijk van de functie van het gebied en van het oppervlaktewater aan, aan welke normen debescherming tegen wateroverlast moet voldoen. Bij de uitvoering van maatregelen om aan deze normen te voldoen wordt rekening gehouden met de gevolgen van het extremer wordende weer, met meer hoosbuien en daardoor een grotere kans opwateroverlast. Bij de normstelling wordt het uitgangspunt gehanteerd dat maatregelen haalbaar en betaalbaar, landschappelijk inpasbaar en ecologisch duurzaam zijn. De normering regionale wateroverlast bepaalt de opgave inzake wateroverlast door het waterschap.

Voor het projectgebied geldt een gemiddelde overstromingskans van 1:100 per jaar als omgevingswaarde, evenals de rest van de bebouwde kom van Grubbenvorst.

Het project is dan ook niet strijdig met de Omgevingsverordening Limburg.

3.4.1 Regionale Woonvisie Noord-Limburg

Op 8 september 2020 heeft de gemeente Horst aan de Maas de nieuwe Regionale Woonvisie Noord-Limburg 2020-2024 vastgesteld. Deze woonvisie geeft richting aan het woonbeleid voor de komende 4 jaar. Het is de 2e visie die door de 8 Noord-Limburgse gemeenten in gezamenlijkheid is opgesteld. In deze visie wordt teruggekeken naar de vorige visie: waar komen we vandaan en wat willen we meenemen naar de nieuwe visie? En zijn er ook zaken die veranderd zijn? Het 'wonen’ is steeds meer verweven met andere beleidsvelden in het economische én het sociaal domein. In het hoofdstuk 'analyse: trends en ontwikkelingen' wordt aangegeven wat de huishoudensontwikkeling is. Demografie blijft immers een belangrijke onderlegger voor het woonbeleid. Prognoses geven een handvat om in te spelen op de toekomstige ontwikkeling van onze bevolking. Hierbij gaat het zeker niet alleen om aantallen, maar ook om de samenstelling van onze bevolking. Uit de analyse die inzicht geeft in de sterke en zwakke segmenten van de woningvoorraad, blijkt dat de aandacht met name moet uitgaan naar de bestaande voorraad. Ook zijn allerlei trends en ontwikkelingen die de context waarbinnen wordt gewerkt, beïnvloeden en de druk op de leefbaarheid vergroten. Denk hierbij aan grote ontwikkelingen zoals de energietransitie en de vergaande extramuralisering van de zorg.

Vanuit deze analyse is er dan ook een aantal opgaven dat kan worden samengevat in:

• Mismatch woningbehoefte en woningvoorraad: Het gaat hierbij om zowel de bestaande woningvoorraad, als nieuwbouw. Er wordt geconstateerd dat de samenstelling van onze bevolking verandert. Men wordt ouder en er is een grote toename van het aantal 1- persoonshuishoudens. Dit brengt een andere woonvraag met zich mee. Deze vraag sluit maar deels aan op wat we in de bestaande voorraad hebben. De opgave ligt dan ook bij het aanpassen van de bestaande voorraad. De nieuwbouw die wordt toegevoegd dient toegespitst te worden op de toekomstige woningbehoefte. Hierbij wordt nog meer dan voorheen gekeken naar de kwalitatieve vraag en het bevorderen van de doorstroming op de regionale woningmarkt. Bij nieuwbouw is de kwalitatieve toets daarom leidend en in mindere mate de kwantitatieve toets.
• Zoektocht om alle doelgroepen een plek te geven binnen onze woningmarkt: In onze regio komen verschillende doelgroepen nadrukkelijker naar voren. Die moeten allemaal een plek krijgen binnen onze woningmarkt en maatschappij. Denk hierbij aan zorgdoelgroepen (vanuit beschermd wonen naar de reguliere woningmarkt) en internationale werknemers die zich hier voor langere tijd willen vestigen. Voor een deel zijn bijzondere doelgroepen afhankelijk van de sociale huursector. De druk op dit segment lijkt dan ook toe te nemen.

Niet alleen qua aantallen, maar juist door een concentratie van mensen die door allerlei oorzaken hun weg maar moeilijk kunnen vinden in onze maatschappij. Dit brengt druk op de leefbaarheid met zich mee.

Toets aan regionale Woonvisie:

De uitgangspunten van deze woonvisie betreffen:

• Toevoegen van woningen in principe alleen in de kernen
• Koppelkansen
• Toevoegen van woningen leidt niet tot het vergroten van het kwetsbare woningoverschot
• Het type toe te voegen woning moet passen binnen de kwalitatieve behoefte
• We streven sociaal duurzame woonconcepten na
• We zoeken aansluiting op de duurzaamheidsdoelen die landelijk, regionaal en lokaal gesteld zijn.

In de regio Noord-Limburg bedraagt het verschil tussen nieuwbouwplancapaciteit en huishoudensgroei in de periode 2015-2030 32%. Momenteel kent elke gemeente meer capaciteit dan huishoudensgroei, behalve Horst aan de Maas, waar dus nog ruimte voor groei is.

In casu is er ook sprake van bouwen naar reële behoefte (eigen behoefte van initiatiefnemer) en wordt er feitelijk één evensloopbestendige woning gerealiseerd; planologisch gezien is er echter géén sprake van een toevoeging van een woning aan de voorraad omdat deze woning in de plaats komt van een reeds vergunde woning. Dit is niet strijdig met de doelstellingen van deze woonvisie.

3.5.1 Integrale structuurvisie Horst aan de Maas

Op 9 april 2013 is de Integrale Structuurvisie Horst aan de Maas vastgesteld. Het betreft een integrale structuurvisie voor het gehele grondgebied van de gemeente Horst aan de Maas. De structuurvisie geeft een integraal beeld van de ruimtelijke en sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen die de gemeente op haar grondgebied voor ogen staat voor de langere termijn. Verder is de integrale structuurvisie opgesteld om maximaal gebruik te maken van de mogelijkheid tot het plegen van kostenverhaal die de Wet ruimtelijke ordening biedt. De structuurvisie bestaat uit een beleidskader en een uitvoeringsparagraaf waarin het Limburgs Kwaliteitsmenu (LKM) wordt geïmplementeerd.

Het grondprincipe van het gemeentelijk (en provinciaal) kwaliteitsmenu (GKM) is, dat bepaalde ontwikkelingen ter plaatse leiden tot verlies aan omgevingskwaliteit, hetgeen dient te worden gecompenseerd door een kwaliteitsbijdrage. Dit geldt zowel binnen als buiten de ‘rode contouren’. De kwaliteitsbijdrage wordt ingezet om de omgevingskwaliteit en leefb aarheid te versterken. Het doel is dat per saldo daarmee de kwaliteit toeneemt. Het GKM is van toepassing op ontwikkelingen die niet rechtstreeks of via een flexibiliteitbepaling (zoals wijzigings- of afwijkingsregels) zijn toegestaan in het vigerende bestemmingsplan. Veel kleinere ontwikkelingen kunnen dan ook vaak zonder toepassing van het GKM doorgang vinden.

Zoals op onderstaande uitsnede uit de structuurvisiekaart is te zien, valt het projectgebied aan De Soom binnen de contour van het centrumdorp Grubbenvorst.

Figuur: uitsnede uit kaart structuurvisie

De gemeente wil bouwen voor de eigen behoefte. Bouwen naar ambitie moet mogelijk zijn in de dorpen. Voor de vitaliteit van elk dorp is het van groot belang om te kunnen blijven voorzien in de eigen woningbehoefte, afgestemd op de demografische ontwikkelingen in de gemeente. De dorpen Grubbenvorst, Horst en Sevenum zijn getypeerd als ‘centrumdorp’. Deze dorpen hebben een bovenlokaal voorzieningenniveau. In deze dorpen wordt gebouwd voor de eigen woningbehoefte.

Op 10 september 2019 is beleid vastgesteld inhoudende een nadere verdieping voor wat betreft de wenselijkheid van het toevoegen van woningen in de kernen en de bijbehorende afdracht in het kader van het kwaliteitsmenu. Met het Lokaal Afwegingskader wordt bepaald of het plan een woningtype betreft waar op grond van het Masterplan Wonen (zie paragraaf 3.5.2 van deze ruimtelijke onderbouwing) behoefte aan is. Er zijn zowel ruimtelijke als volkshuisvestelijke criteria waarop punten gescoord kunnen worden. Indien het plan 8 of meer punten scoort binnen het afwegingskader dan is er sprake van een juiste woning op de juiste plek. Hiermee wordt invulling gegeven aan de kwalitatieve behoefte binnen de betreffende kern.

In casu is op deze locatie in 2010 een bouwvergunning verleend met toepassing van artikel 19 lid 2 Wet op de Ruimtelijke Ordening en rust er hiermee een bouwtitel op het perceel. Voor het wijzigen van de verschijningsvorm van de vergunde woning, welke wijziging niet gebracht kan worden onder de verleende vergunning nu deze niet als ondergeschikt kan worden beschouwd, is hierdoor geen afdracht in het kader van het kwaliteitsmenu noodzakelijk.

3.5.2 Masterplan Wonen Horst aan de Maas

Op 20 april 2021 is het Masterplan Wonen vastgesteld. De belangrijkste kaders voor ontwikkeling van woningen zijn:

• Dat het plan voorziet – kwalitatief en kwantitatief – in de behoefte van inwoners. Type woningen en bijbehorende aantallen sluiten aan bij de opgave zoals omschreven in het Masterplan én bij de lokale wensen en behoeften van inwoners.

• Een programma met 30% sociale huur, 30% vrije sector huur en 40% koop waarbij maatwerk mogelijk is bij kleine locaties of een aangetoonde andere behoefte aan sociale huur.
• Nieuwe woningen voldoen aan de eisen voor Bijna EnergieNeutrale Gebouwen (BENG).
• Nieuwe woningbouwlocaties worden klimaat adaptief gebouwd zodat geen nieuwe knelpunten, wateroverlast en hittestress ontstaan.
• Inbreiding (ontwikkelen binnen bebouwd gebied) waar mogelijk, uitbreiding (ontwikkelen aan de rand van bebouwd gebied) indien nodig.
• In het plan is goed nagedacht over de kwaliteit van de woonomgeving.

Het project ziet op de gewijzigde verschijningsvorm van een reeds vergunde woning welke wijzigingen niet ondergeschikt zijn. De woning wordt van hoogwaardige kwaliteit en een hoog duurzaamheidsniveau, waarnaar in de regio Noord-Limburg behoefte is, aldus de 'Limburgse Woonmonitor van 2021'.

Uit het ‘Masterplan Wonen Horst aan de Maas’ kan worden geconcludeerd dat er in Horst aan de Maas behoefte is aan extra woonruimte. Het betreft een inbreidingslocatie welke op veilige afstand van de Maas is gelegen en waarbij vanuit stedenbouwkundig oogpunt (en mede gelet op het feit dat op deze locatie al een bouwvergunning voor een woning rust) de qua verschijningsvorm aangepaste woning een mooie en gewenste invulling vormt van deze onbebouwde locatie. Onderhavig project is derhalve in lijn met het ‘Masterplan Wonen Horst aan de Maas’.

3.5.3 Bestemmingsplan

De locatie aan De Soom is gelegen in het Bestemmingsplan Maaskernen, zoals door de gemeenteraad vastgesteld op 3 februari 2009 en heeft hierin de bestemming 'Wonen' gekregen zonder bouwvlak; op het voorerf rust de bestemming 'Tuin'.

Figuur: uitsnede vigerende verbeelding

Aan De Soom geldt geen bouwvlak waarbinnen de woning gerealiseerd kan worden. De mogelijkheid om hier op welke manier dan ook binnen de regels van het bestemmingsplan een woning te realiseren, is niet aanwezig.

Omdat binnen de regels van het vigerende planologische regime de gewenste woning niet gerealiseerd kan worden, en de gewijzigde vormgeving van de woning niet als ondergeschikte wijziging geschaard kan worden onder de in 2010 verleende bouwvergunning, dient de aanvraag om een omgevingsvergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan vergezeld te gaan van een goede ruimtelijke onderbouwing. Onderhavig document voorziet in deze onderbouwing.

4.3.1 Ontsluiting

Het perceel wordt niet rechtstreeks ontsloten op de openbare weg. Uit artikel 6.35 van het Bouwbesluit 2012 volgt dat een woning bereikbaar moet zijn voor hulpdiensten zoals de brandweer en (medische) hulpverleners. Uit artikel 6.37 van dat Bouwbesluit volgt voorts dat tussen de toegang van een woning en de openbare weg een verbindingsweg ligt die geschikt is voor de voertuigen van de brandweer en andere hulpdiensten. Die verbindingsweg hoeft er niet te liggen als de toegang tot de woning maximaal 10 meter van een openbare weg ligt, of als de aard, ligging of gebruik van de woning naar het oordeel van het bevoegd gezag geen verbindingsweg vereist.

In dat kader heeft de Rechtbank Limburg op 22 april 2020 in haar vonnis geoordeeld dat: "het belang van <...toenmalige vergunninghouder...> bij aanwijzing van de noodweg over de percelen C6468 en 6469, dient te prevaleren boven een -eventueel- nadeel voor <...eigenaar voornoemde percelen...>. Of, en zo ja, welk nadeel de niet verschenen partij <...eigenaar voornoemde percelen...> ondervindt van die aanwijzing is de rechtbank niet duidelijk geworden; of dat nadeel er überhaupt is, is ook nog maar de vraag nu het immers van meet af aan in het onderhavige project "De Soom" de bedoeling is geweest om daar de weg te realiseren en daarmee, zo mag worden aangenomen, rekening is gehouden. Hetzelfde moet ook worden gezegd van de vraag of deze noodweg kan leiden tot schade voor <...eigenaar voornoemde percelen...> .

Hieruit blijkt dat dus dat de ontsluiting van het projectgebied over de percelen kadastraal bekend gemeente Grubbenvorst, sectie C, nummers 6468 en 6469 is bepaald en het ontbreken van een verbindingsweg geen reden is om de vergunning te weigeren wegens strijdigheid met artikel 6.35 en 6.37 van het Bouwbesluit.

4.3.2 Verkeer

Verkeerskundig gezien heeft de Lottumseweg een functie als doorgaande weg welke door de kern van Grubbenvorst gaat. Ter plaatse geldt een snelheidsregime van 50 km/u. De Soom is voorlopig nog een doodlopende weg waarop een 30km/u-regime geldt. Het profiel van deze wegen is toegesneden op deze verkeersfuncties. Op termijn is er een doorsteek voorzien in zuidelijke richting naar de Doolingsbemden, waardoor het verkeer beter kan circuleren.

In de omgeving van het projectgebied zijn ook openbaar vervoersmogelijkheden. De dichtstbij gelegen bushaltes bevinden binnen een loopafstand van 1 km.

Verder kan gebruik worden gemaakt van het treinstation Horst-Sevenum (treinverkeer Venlo-Eindhoven), dat vanaf het projectgebied op een afstand van circa 9 km ligt.

Het plan leidt niet tot substantieel extra verkeersbewegingen. De verkeersbewegingen zullen beperkt blijven tot bewoners- en bezoekersverkeer. Het project heeft geen wezenlijke consequenties voor de wegenstructuur en verkeersveiligheid.

4.3.3 Parkeren

De parkeernorm op basis van de Nota Parkeernormen Horst aan de Maas 2019 betreft voor woningen met dubbele oprit naast elkaar minimaal 2 parkeerplaatsen op eigen terrein met welke per stuk minimaal 6 meter diep en 2,5 breed zijn.

Op onderstaande tekening is te zien dat de benodigde parkeergelegenheden geheel op eigen terrein worden aangelegd:

Figuur: parkeergelegenheid op eigen perceel

5.2.1 Besluit m.e.r.

Op 7 juli 2017 is het gewijzigde Besluit m.e.r. in werking getreden. Voor elke aanvraag waarbij een vormvrije m.e.r.-beoordeling aan de orde is moet een m.e.r.-beoordelingsbesluit worden genomen. Dit houdt in dat in afwijking van voorheen voor iedere activiteit dat wordt genoemd in kolom 1 en onder de drempelwaarde blijft van gevallen in kolom 2, een m.e.r.-beoordelingsbesluit moet worden genomen.

Uit bijlage onderdeel D, Besluit milieueffectrapportage

Wanneer een woningbouwplan wordt getoetst aan onderdeel D en wordt gekeken in kolom 2 van de D-lijst, is hier een drempelwaarde opgenomen voor '2000 of meer woningen'.

Is casu is het niet noodzakelijk om een m.e.r.-beoordelingsbesluit te nemen. De activiteit voor de bouw van één woning zonder enige andere ontwikkeling valt niet binnen de definitie van kolom 1, 'een stedelijk ontwikkelingsproject'; er wordt duidelijk zeer ruim onder de drempelwaarde gebleven en er is geen enkele aanleiding om een m.e.r.-beoordelingsbesluit te nemen. Temer niet vanwege het feit dat op deze locatie al een woning is vergund, en onderhavig nieuw bouwplan in de plaats komt van de vergunde doch niet gerealiseerde woning.

Ter onderbouwing van dit project worden uiteraard wel alle aspecten onderzocht die het gevolg zijn, dan wel kunnen zijn van het initiatief. Hiervoor zij met name verwezen naar onderhavig hoofdstuk 5.

5.2.2 Bodem- en grondwaterkwaliteit

In het kader van het onderhavige plan word binnen het projectgebied een nieuwe bodemgevoelige functie toegelaten in de vorm van één woning.

Voordat deze nieuwe functie mogelijk wordt gemaakt zal er inzicht moeten zijn of de bodem- en grondwaterkwaliteit een dergelijke bebouwing en gebruik ook mogelijk maken.

Op 16 augustus 2007 is een verkennend bodemonderzoek (kenmerk: 07239703A) uitgevoerd door HMB BV. Op basis van hiervan is het volgende geconcludeerd:

"Tijdens het verrichten van de veldwerkzaamheden zijn er, met uitzondering van sporen puin ter plaatse van boring 13 (traject 0-50 cm-mv), zintuiglijk geen verontreinigingen in het opgeboorde materiaal waargenomen. Onder de asfaltverharding ter plaatse van boring 5 is een uiterst puinhoudende funderingslaag aangetroffen.

De bovengrond op het zuidelijke deel van de onderzoekslocatie (mengmonster M02) is licht verontreinigd met PAK. Voor het overige zijn geen verontreinigingen in de bovengrond (mengmonster MO1 en M02) aangetoond.

Voor de lichte verontreiniging met PAK in de bovengrond van het zuidelijk deel van de onderzoekslocatie min geen duidelijke oorzaken aan het licht gekomen. Het gehalte aan PAK overschrijdt de bodemgebruikswaarde I*, maar uit de toetsing verbijzonderde BGW**, welke door de Provincie Limburg is opgesteld, blijkt dat de sanering als niet doelmatig kan worden beschouwd en dat sanerende maatregelen niet noodzakelijk zijn.

* Rapport 'Van trechter tot Zeef, SDU Uitgevers 1999.

** Verbijzonderde bodemgebruikswaarden voor wonen met tuin zoals vastgesteld door de Provincie Limburg in de doelmatigheidstoets BGWI, 28 oktober 2003.

De ondergrond in het traject van circa 0,5 tot 1,0 m -mv (mengmonster M03) is licht verontreinigd met minerale olie. Voor het overige zijn geen verontreinigingen in de ondergrond (mengmonster M03 en M04) aangetoond.

Voor de lichte verontreiniging met minerale olie in de ondergrond zijn geen duidelijke oorzaken aan het licht gekomen. Op basis van de fractieverdeling kan het soort minerale olie niet eenduidig worden gekarakteriseerd. Gelet op de mate van verontreiniging bestaat er geen reden tot nader bodemonderzoek.

Grondwater

Tijdens de bemonstering van het grondwater uit de peilbuis PI31 is er zintuiglijk geen verontreiniging waargenomen. In het grondwater (monster W01) zijn geen verontreinigingen aangetoond. De pH van het grondwater kan als neutraal gezien worden.

Algemeen

De vooraf gestelde hypothese dat de onderzoekslocatie als "onverdacht" kan worden beschouwd, wordt op basis van de lichte verontreinigingen met PAK en minerale olie in de grond niet geheel bevestigd. Echter gelet op de mate van verontreiniging, is er geen reden voor een nader onderzoek en bestaan er geen milieuhygiënische belemmeringen voor de voorgenomen nieuwbouw van woningen op de onderzoekslocatie. Een uiteindelijke beslissing in deze ligt echter bij het bevoegd gezag."

Nu de 'houdbaarheidstermijn' van voornoemd verkennend bodemonderzoek is verstreken, maar op het perceel geen activiteiten hebben plaatsgevonden welke mogelijke bodemverontreinigingen tot gevolg zouden kunnen hebben gehad, is middels een historisch bodemonderzoek (NEN5725) de huidige bodemkwaliteit worden onderzocht.

Econsultancy BV heeft in haar onderzoeksrapportage geconstateerd dat er geen aanwijzingen zijn gevonden, die aanleiding geven een asbestverontreiniging op de onderzoekslocatie te verwachten.

Op basis van het milieuhygiënisch vooronderzoek bodem en de terreininspectie kan gesteld worden dat er milieuhygiënisch géén belemmeringen bestaan voor de voorgenomen bouwplannen op de onderzoekslocatie. De onderzoeksresultaten geven géén aanleiding voor verder bodemonderzoek dan wel een bodemonderzoek op analytische grondslag.

Het historisch bodemonderzoek is als bijlage bij deze ruimtelijke onderbouwing gevoegd.

5.2.3 Geluid

De Wet geluidhinder (Wgh) is van toepassing op woningen, andere geluidsgevoelige gebouwen (onder meer onderwijsgebouwen, ziekenhuizen, verpleeghuizen en andere gezondheidszorggebouwen) en geluidsgevoelige terreinen (onder meer woonwagenstandplaatsen). Uit art. 74 Wgh vloeit voort dat in principe alle wegen voorzien zijn van een geluidzone, met uitzondering van wegen die zijn gelegen binnen een als woonerf aangeduid gebied of wegen waarvoor een maximum snelheid van 30 km/uur geldt. De zonebreedte is afhankelijk van het gebied (stedelijk of buitenstedelijk) en het aantal rijstroken. Binnen de zones moet een akoestisch onderzoek worden verricht. De voorkeursgrenswaarde voor woningen en andere geluidsgevoelige gebouwen en terreinen bedraagt in die zone op de buitengevel 48 dB (art. 82 Wgh).

De Soom zelf is een doodlopende weg waar een 30 km/uur-regime geldt. De Lottumseweg ter plaatse van het projectgebied is een weg waarop een snelheidsregime geldt van 50 km/uur. De afstand van het projectgebied tot aan deze weg bedraagt bijna 100 meter; tussen de geluidsbron en de nieuwe woning in, bevinden zich woningen en bijgebouwen van derden, waarvan een geluidsbufferende werking uitgaat.

Op 17 augustus 2007 heeft HMB BV een akoestisch onderzoek wegverkeerslawaai uitgevoerd (kenmerk: 07239701N) in het kader van de voorgenomen realisatie van enkele nieuwbouwwoningen aan De Soom te Grubbenvorst. Het doel van het onderzoek was het berekenen van de geluidsbelasting van enkele nieuw te bouwen woningen ten gevolge van wegverkeer conform Standaard Rekenmethode 2 uit het Reken- en meetvoorschrift geluidhinder 2006.

Uit de berekeningen volgde dat de gecorrigeerde gevelbelasting lager is dan de voorkeursgrenswaarde en dus wordt voldaan aan de geluidseisen van de Wet geluidhinder. Bebouwing kan vanuit akoestisch oogpunt plaatsvinden.

Aangezien de ongecorrigeerde gevelbelasting lager is dan 53 dB zijn geen aanvullende akoestische maatregelen noodzakelijk om te kunnen voldoen aan de eisen uit het Bouwbesluit aangaande het binnenniveau.

Op basis van de regionale geluidskaart Nederland (bron: Atlas Leefomgeving) waarop de geluidsbelasting is te zien, kan anno 2022 ook geconstateerd worden dat de hoogste geluidsbelasting als gevolg van wegverkeerslawaai op de voorzijde van het kadastrale perceel C6467 48 dB bedraagt.

Figuur: uitsnede regionale geluidskaart wegverkeerslawaai

Er hoeft op grond van de Wet geluidhinder hierdoor geen nieuw akoestisch onderzoek naar wegverkeerslawaai plaats te vinden.

Spoorweglawaai

In de nabijheid van het projectgebied is geen spoorlijn gesitueerd. De spoorlijn Venlo-Venray bevindt zich op een afstand van circa 950 ten westen van het projectgebied, waardoor het projectgebied buiten de geluidzone van de spoorlijn valt.

5.2.4 Luchtkwaliteit

Kleine en grote projecten

De Wet luchtkwaliteit introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en grote' projecten. Kleine projecten dragen niet in betekenende mate bij aan de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen). Wat het begrip 'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in het Besluit “Niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)”.

Op hoofdlijnen komt het erop neer dat 'grote' projecten - die jaarlijks meer dan 3 procent van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van PM10 en NO2 bijdragen- een 'betekenend' negatief effect hebben op de luchtkwaliteit. 'Kleine' projecten die minder dan 3 procent bijdragen, kunnen doorgaan zonder toetsing.

Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)

De Regeling 'Niet in betekenende mate bijdragen' bevat regels omtrent de aanwijzing van categorieën van gevallen die in ieder geval niet in betekenende mate bijdragen als bedoeld in artikel 5.16, eerste lid, onder c, van de Wet milieubeheer (Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)). Voor woningbouw geldt dat woningbouwprojecten van netto niet meer dan 1500 woningen (in geval van één ontsluitingsweg) niet in betekende mate bedragen aan de verslechtering van de luchtkwaliteit (art. 4 lid 1 Besluit NIBM jo. art. 4 lid 2, bijlage 3B.2 Regeling NIBM).

Het onderhavige project valt met één nieuw te realiseren woning in plaats van een reeds vergunde doch niet gerealiseerde woning zonder meer onder de Regeling NIBM.

De woning is echter ook een object dat moet voldoen aan het blootstellingscriterium. In het kader van een goede ruimtelijke ordening dient te worden bezien of de luchtkwaliteit ter plaatse goed genoeg is om een goed woon- en leefklimaat te kunnen waarborgen.

Voor de concentratie van NO2, PM10 en PM2,5 is gebruik gemaakt van de concentraties uit de monitoringstool van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit. De concentraties NO2 en PM10 bedragen minder dan 14 respectievelijk 16 microgram/m3 en de concentratie PM2,5 bedraagt minder dan 9 microgram/m3 . Het aantal dagen dat de grenswaarden voor fijnstof (PM10) worden overschreden, is minder dan 35 per jaar. Hieruit blijkt dat de concentraties voor de verschillende stoffen een goede luchtkwaliteit tot gevolg hebben en er dus sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat.

Luchtkwaliteit vormt derhalve geen belemmering voor het project.

5.2.5 Bedrijven en milieuzoneringen

Om te komen tot een ruimtelijk relevante toetsing van bedrijfsvestigingen op milieuhygiënische aspecten wordt milieuzonering gehanteerd. Hieronder wordt verstaan een voldoende ruimtelijke scheiding tussen enerzijds milieubelastende bedrijven of inrichtingen en anderzijds milieugevoelige gebieden zoals woongebieden. Om milieuzonering hanteerbaar te maken wordt gebruik gemaakt van de Staat van bedrijfsactiviteiten zoals die is opgenomen in de VNG brochure 'Bedrijven en milieuzonering', van maart 2009.

Bedrijven en milieuzonering

De indeling van de bedrijven c.q. bedrijfsactiviteiten is vastgelegd een Staat van bedrijfsactiviteiten die is opgenomen in de VNG brochure 'Bedrijven en milieuzonering', van maart 2009. In deze Staat worden bedrijfsactiviteiten ingedeeld in een zestal categorieën met toenemende potentiële milieuemissies. Op grond van deze Staat kan een beleidsmatige selectie worden gemaakt van de op het projectgebied toe te laten bedrijfsactiviteiten. De bedrijven zijn op basis van de Standaard Bedrijfs Indeling (SBI-codes) in deze Staat gerangschikt. Per bedrijfsactiviteit is voor elk ruimtelijk relevante milieucomponent (geur, stof, geluid en gevaar) een richtafstand aangegeven die in beginsel moet worden aangehouden tussen een bedrijf en milieugevoelige objecten (woningen) om hinder en schade aan mensen binnen aanvaardbare normen te houden. Bij het bepalen van deze richtafstanden zijn de volgende uitgangspunten gehanteerd:

• het betreft 'gemiddelde' moderne bedrijfsactiviteiten met gebruikelijke productieprocessen en voorzieningen;
• de richtafstanden hebben betrekking op de omgevingstype 'rustige woonwijk' , 'rustig buitengebied' of vergelijkbare omgevingstypen;
• de richtafstanden bieden in beginsel ruimte voor normale groei van de bedrijfsactiviteiten.

De grootste afstand van de milieucomponenten vormt de indicatie voor de aan te houden afstand van de bedrijfsactiviteit tot een milieugevoelig object. Elk bedrijf c.q. bedrijfsactiviteit wordt in een bepaalde milieucategorie ingedeeld.

Indien de aard van de omgeving dit rechtvaardigt, kunnen gemotiveerd kortere richtafstanden worden aangehouden bij het omgevingstype 'gemengd gebied', dat gezien de aanwezige functiemenging of ligging nabij drukke wegen al een hogere milieubelasting kent. In zo'n geval is het ruimtelijk aanvaardbaar dat de richtafstanden met één afstandsstap worden verlaagd.

Invloed milieuhinder op het projectgebied

Het projectgebied ligt in de kern van Grubbenvorst en wordt omringd door burgerwoningen en een sporadisch bedrijf. Binnen een afstand van 100 meter vanuit het projectgebied bevinden zich 2 bedrijven:

De afstand van de nieuwe woning tot aan het bestemmingsvlak voor de meest nabijgelegen bedrijfsbestemming bedraagt circa 50 m, hetgeen meer is dan de richtafstand waardoor de nieuwe woning en de beide bedrijven elkaar over en weer niet belemmeren. Het woon- en leefklimaat ter plaatse van het projectgebied aan De Soom wordt derhalve goed geacht.

In de ruime omgeving van het projectgebied bevinden zich ook geen (intensieve) veehouderijen welke enige invloed hebben op het woon- en leefklimaat ter plaatse van het projectgebied.

Er kan worden gesteld dat qua milieuzonering wordt voldaan aan de handreiking 'Bedrijven en milieuzonering'.

5.2.6 Externe veiligheid

Risicovolle inrichtingen (bevi)

De veiligheid rond bedrijven wordt gereguleerd in de vigerende milieuvergunning (of een geldende Algemene Maatregel van Bestuur) en het Besluit externe veiligheid inrichtingen van 21 oktober 2004 (Bevi). In het Bevi worden specifieke regels opgenomen voor specifieke risicovoIle inrichtingen. In het Bevi heeft iedere risicovolle inrichting een veiligheidszone gekregen. Dit heet de plaatsgebonden risicocontour (PR-contour). Binnen deze contour mogen nieuwe kwetsbare objecten (zoals woningen, scholen, ziekenhuizen, grootschalige kantoren, hotels, winkelcentra, campings) of beperkt kwetsbare objecten (zoals verspreid liggende woningen, bedrijfswoningen dan wel bedrijfsgebouwen van derden, kleinere kantoren, hotels en winkels, sporthallen, zwembaden) niet of niet zonder meer worden opgericht. Het Bevi gaat uit van een PR-contour 10-6 /jr.

Het kan gaan om inrichtingen waarbij door middel van een vaste afstand wordt voldaan aan deze contour (zogenaamde “categoriale inrichtingen”) en inrichtingen waarbij deze contour individueel moet worden berekend (Quantitative Risk Assement (QRA)). Dit is geregeld in Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi).

Bij het nemen van een planologische besluit (zoals de vaststelling van een bestemmingsplan of een omgevingsvergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan) moet het bevoegd gezag deze contour in acht nemen voor kwetsbare objecten. Hierbij geldt de PR-contour 10-6/jr. als grenswaarde. Voor beperkt kwetsbare objecten geldt de contour als richtwaarde, d.w.z. in principe moet PR 10-6/jr. aangehouden worden, maar er mag gemotiveerd van worden afgeweken.

Naast het plaatsgebonden risico kent het Bevi ook het groepsrisico (GR). Het groepsrisico geeft aan wat de kans is op een ongeval met ten minste 10, 100 of 1000 dodelijke slachtoffers in de omgeving van de beschouwde bron. Het aantal personen dat in de omgeving van de bron verblijft bepaalt daardoor mede de hoogte van het groepsrisico. Voor het GR geldt geen harde juridische norm (zoals de PR-contour 10-6/jr. wel is) maar een zogenaamde oriënterende waarde. Het berekende groepsrisico wordt weergegeven in een curve, waarbij de kans op een ongeval wordt uitgezet tegen het aantal mensen dat daarbij omkomt. In dezelfde grafiek wordt de oriënterende waarde uitgezet. Als die wordt overschreden door een ruimtelijke ontwikkeling moet dat worden verantwoord. Hiermee wordt in beeld gebracht of en in welke mate het bevoegd gezag het GR wel of niet aanvaardbaar vindt, al dan niet na het nemen van maatregelen.

Volgens de Risicokaart van de provincie Limburg ligt in de omgeving (in een straal van 1000 m) van het projectgebied géén risicovolle inrichting.

Vervoer gevaarlijke stoffen

Het Besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt), stelt regels aan transportroutes en de omgeving daarvan. Zo moet een basisveiligheidsniveau rond transportassen (plaatsgebonden risico) en een transparante afweging van het groepsrisico worden gewaarborgd. Daarmee wordt de opdracht aan het bevoegd gezag voor ruimtelijke besluiten nadrukkelijk vastgelegd om rekening te houden met de risico's van transport van gevaarlijke stoffen over weg, water en spoor. In het basisnet is de omvang voor de verschillende transportmodaliteiten vastgelegd.

Voor zover het gaat om het vervoer van gevaarlijke stoffen zijn met name de rijks-, provinciale- en spoorwegen en de Maas van belang. Het projectgebied bevindt zich op dermate grote afstand van de diverse wegen waarover gevaarlijke stoffen vervoerd kunnen worden (500 m of meer) zodat voor dit aspect geen knelpunt aanwezig is.

Er is in de omgeving van het projectgebied (binnen een straal van 1 km) geen sprake van een buisleiding voor het transport van gevaarlijke stoffen.

5.8.1 Verkeer

Verkeerskundig gezien heeft de Lottumseweg een functie als doorgaande weg welke door de kern van Grubbenvorst gaat. Ter plaatse geldt een snelheidsregime van 50 km/u. De Soom is een doodlopende weg waarop een 30km/u-regime geldt. Het profiel van deze wegen is toegesneden op deze verkeersfuncties.

In de omgeving van het projectgebied zijn ook openbaar vervoersmogelijkheden. De dichtstbij gelegen bushaltes bevinden binnen een loopafstand van 1 km.

Verder kan gebruik worden gemaakt van het treinstation Horst-Sevenum (treinverkeer Venlo-Eindhoven), dat vanaf het projectgebied op een afstand van circa 9 km ligt.

Het plan leidt niet tot substantieel extra verkeersbewegingen. De verkeersbewegingen zullen beperkt blijven tot bewoners- en bezoekersverkeer. Het project heeft geen wezenlijke consequenties voor de wegenstructuur en verkeersveiligheid.

5.8.2 Parkeren

De parkeernorm op basis van de Nota Parkeernormen Horst aan de Maas 2019 betreft voor woningen met dubbele oprit naast elkaar minimaal 2 parkeerplaatsen op eigen terrein met welke per stuk minimaal 6 meter diep en 2,5 breed zijn.

In paragraaf 4.3.3 is de situering van de parkeerplaatsen al aan de orde geweest.